Hallo Suriname!

Twee dagen geleden was het dan zover, mijn reis naar Suriname zou gaan beginnen. Om 7 uur in de ochtend vertrokken Wouter en ik richting Schiphol. Na lang wachten om mijn koffer te kunnen dumpen was het toch echt tijd om afscheid te nemen van Wouter, mama, Rianne en Maurits (met mijn lieve papa had ik nog gebeld!). Eenmaal in het vliegtuig, bleek mijn vliegtuig nog niet te kunnen vertrekken. Na 1, 5 uur wachten ging mijn vliegtuig dan toch echt weg. Nu kon ik echt niet meer terug (wilde ik ook niet). In het vliegtuig heb ik veel gesproken met Surinaamse mensen en met 2 gasten die het feest, dat ik een dag later zou hebben, organiseren. Zij hebben mij verder geholpen naar de douane. Ik wilde nog foto's maken van het vliegtuig, maar die jongens gaven aan dat ik snel moest zijn, omdat ik anders gerust 3 uur kon staan wachten bij de Douane. En inderdaad, dit ging echt op zijn Surinaams. Ik heb 25 minuten in de rij gestaan, ik was de 4e in de rij.

Eenmaal voorbij de douane was het superheet, 34 graden. Stond ik daar met mijn lange broek, lange T-shirt en een vest te wachten op mijn chauffeur. Later kwam de chauffeur naar mij toe en reed hij mij door het prachtige Suriname. Wat indrukwekkend is het hier! Verbazingwekkend om te zien hoe verschillend de mensen hier leven. Eerst zie je een gigantische grote vila, dan daarnaast een uit elkaar vallend krot, waar een heel gezin in woont. Ik zag ook ontzettend veel zwerfhonden. Mager, lelijk en vies. Wanneer zij op de weg staan en niet aan de kant gaan, rijden de auto's er zo overheen…. (een pijnlijk detail). Er schijnen veel dode honden langs de weg te liggen. Ik heb ze gelukkig nog niet gezien.

Toen ik was aangekomen bij mijn appartement, ontmoette ik mijn huisgenootjes en de bewaker van het huis. Ik wilde samen met mijn huisgenootjes boodschappen gaan doen. Het was al donker en wij vroegen aan de bewaker welke winkels er nog open waren. Hij vertelde het en liep met ons heen en terug. Hij wilde ons niet alleen in het donker over straat laten gaan. Zo lief! Toen we terug waren, was het tijd om te gaan slapen. Dit werd een hele opgave. De o zo mooie airco die ik heb, deed het niet (deze is de volgende dag gelukkig gemaakt hoor :) 

Gister had ik de meet en greet party. We gingen met een aantal bussen door een prachtig landschap, naar een resort. hier heb ik gezwommen, geslapen, leuke mensen ontmoet en heerlijk gegeten. Later in de avond, toen we terug bij de verzamelplek waren, wilden mijn huisgenootje en ik, samen met een vriendinnetje roti gaan eten. De buschauffeur die we tijdens de busreis deze dag al hadden wilde ons wel brengen, gratis. Het is allemaal goed afgelopen hoor, maar jeetje wat was dit spannend! Deze meneer wilde eerst zijn bus naar zijn huis brengen en ons dan vanaf daar naar een rotitent brengen. Als we dit van te voren hadden geweten, waren we natuurlijk nooit bij hem ingestapt. Gelukkig waren met z'n drieën. Eenmaal in de bus, ging er een heel hard alarm af, wij hadden geen idee waar dit voor was, maar het was doodeng! Wij hebben 10 minuten met dit alarm aan in die bus gezeten. Toch heeft hij ons veilig bij de beste rotitent van Paramaribo afgezet. We hebben hier heerlijk gegeten, we zijn naar huis gegaan en ik ben als een blok in slaap gevallen.

Vanmorgen ging ik voor het eerst met de taxi Paramaribo verkennen. Wat een ervaring. Ik ging met de taxi richting het onafhankelijkheidsplein. Dit plein wordt jammer genoeg gerenoveerd, dus daar kon ik niet op. Het museum waar ik in wilde was helaas dicht, wat een pech. Wat een straf was het, om nu door de oude binnenstad te wandelen en alle prachtige, oude, uit elkaar vallende, maar ook nieuwe gebouwen te bekijken. Ik ben door de palmentuin geweest, wat prachtig! Vanuit deze tuin kon ik zo de paleistuin in kijken, wat leuk!

Ik wilde de hele ochtend gebruiken om dit deel van Paramaribo te bekijken. Beetje naïef. Na 1,5 uur was ik geheel doorweekt van het zweet en doodop.

Ik zit dit nu in mijn appartement te schrijven en de foto’s van vandaag te bekijken. Zo meteen ga ik lekker zwemmen.

Dag allemaal, dikke kus!