O.S. Zanderij

Hallo allemaal !

Jeetje mina, wat heb ik het lange dagen gemaakt afgelopen week! Zoals al aangegeven in de vorige blog, had ik de eer om te mogen kijken op een basisschool bij zanderij. Maar wat was dit een eindje rijden zeg. 2 uur heen en 2 uur terug! Maar wat was dit gaaf en wat heb ik hier een hoop meegemaakt, gezien en geleerd.

Dinsdag 7 november:

Op deze dag ging ik voor het eerst richting zanderij. Samen met een ander meisje gingen we naar een buurthuis, waar wij in de middag, om half 3, bijles zouden gaan geven aan basisschool leerlingen uit de buurt. Om 10 uur vertrokken wij met de bus vanuit Heiligenweg (bus verzamelplaats) richting Zanderij. na 2 uur waren we dan eindelijk bij Zanderij en kon ik gaan regelen of ik op de basisschool daar, mijn onderzoek kon voortzetten. Eenmaal aangekomen op de school, raapte ik mijn moed bij elkaar en ging ik in gesprek met de directrice. Woow, dit was echt nog nooit zo makkelijk gegaan. Na een korte uitleg van mijn onderzoek, van 2 minuten, kreeg ik een akkoord. Ik kon direct beginnen. Wat een feest!! Ik begon direct met observeren in klas 3, groep 5. Aan het einde van de dag, om 1 uur, wilde ik weer richting het buurthuis gaan, ik sprak een buschauffeur aan of hij die richting op ging. Dit bleek een leerkrachten bus te zijn. Wat een geluk, ik mag elke ochtend en middag met deze bus gratis mee rijden!

In de middag, heb ik aan een aantal leerlingen van deze school bijles gegeven. Wat ik direct merkte, ook op de school zelf, is dat de taalbarrière erg hoog is. Eerst dacht ik ze willen mij niet snappen, ze luisteren niet. Maar deze arme kinderen begrepen me gewoon niet. In het thuisfront wordt er bij deze leerlingen zoveel Sranan gesproken, dat zij de Nederlandse taal niet begrijpen. Het bijles geven was dus een pittige klus, maar wel erg leuk om te doen!!

In de avond ging ik lekker vroeg naar bed, want de volgende dag moest ik om 5 uur op… pfoe dat is vroeg…. Maar het is het waard, laten we eerlijk zijn!

Woensdag 8 November:

Vandaag was ik om 5 uur al wakker, zodat ik mij klaar kon maken om weer richting Zanderij te gaan. Om 6 uur was ik bij de bus en om half 7 vertrok hij en haalde hij alle leerkrachten van de school op. Rond 8 uur half 9 kwamen wij aan op O.S. Zanderij. Hier opende de directrice met een praatje naar alle leerkrachten en werd ook ik aangekondigd, dat ik hier op deze school mijn onderzoek zal gaan doen. Ik werd direct hartelijk ontvangen door iedereen! Iedereen was blij dat ik bij hen op school kwam, blijkbaar was ik de eerste Nederlandse student sinds 4 jaar!

Vandaag ben ik vooral bezig geweest met observeren in de onderbouw. Ook hier werd er bij de kleuters lesgegeven aan tafeltjes… jammer, ook hier hadden ze gewoon de materialen niet… In groep 3 werd er gelukkig net als op de andere basisschool waar ik ben geweest, veel geapplaudisseerd! Wat een genot om naar te kijken en wat zagen de kinderen er blij uit! Vandaag was wederom weer een leerzame dag! Om 1 uur stipt gingen we met alle leerkrachten weer richting Paramaribo! De terugweg was drukker dan de heenweg, dus duurde ook lekker lang, maar dit was helemaal niet erg, want ik heb lekker kunnen genieten van de prachtige omgeving!

Donderdag 9 november:

Vandaag was de heftigste schooldag die ik hier in Suriname heb meegemaakt. Wat was het vandaag een pittig dagje. Ik wilde vandaag de bovenbouw gaan observeren. Dit ging erg voorspoedig en was heel leuk! Ik heb heel goede dingen gezien. Lieve leerkrachten die veel de tijd nemen om de leerlingen stuk voor stuk iets te leren.

Tot ik in klas 5, groep 7, kwam. Hier zat een leerling in de klas die het niet nodig vond om de leerkrachten te respecteren en te leren, zoals elke leerling op school. Ik ging met hem in gesprek en hij weigerde naar mij te luisteren en mij met respect te behandelen. De leerkracht was te lief voor hem en hij liep zo over haar heen. Ik besloot naar de directrice te gaan en te vragen wat zij hiermee doen, hoe zij dit aanpakken. Ik legde haar uit wat er gaande was. Haar reactie was:

‘Zodra er een leerkracht bij komt, omdat zij een leerling niet kan handelen, wordt deze leerling van school gestuurd.’

Ik schrok me dood en dacht dit zal ze toch niet menen…. Maar jawel hoor, ik ging met haar mee naar het lokaal, waar deze jongen tot aan de grond toe werd vernederd.

‘Hier ben je niets, hier ben je klein.’

Waren de woorden die werden uitgesproken en ondertussen werd deze jongen weggeduwd. Wat was dit akelig om te zien. Toen deze jongen weigerde om zijn excuses te maken naar mij en zijn leerkracht, was dit de druppel.

‘Donder maar op, pak je spullen maar, wegwezen, ik wil je niet meer op deze school hebben! Je bent een schande voor de school!’

De jongen verliet huilend de school. Wat was dit heftig…. Ik moest eigenlijk nog 2 klassen observeren, maar hier kon ik mezelf niet meer toe zetten. Morgen weer een dag dacht ik…

Vrijdag 10 november:

Omdat ik hier gister niet helemaal aan toe was gekomen heb ik vandaag nog 2 klassen geobserveerd. Daarna ben ik bij de bovenbouw enquêtes gaan afnemen over veiligheid binnen de school. Ik heb alle klassen behalve de klassen 4 (groep 6) gehad, zij hadden ouderochtend. Aan de ouders werden de lessen gegeven die hun kinderen ook krijgen, daarbij werden de doelen uitgelegd! Wat goed, dat zij de ouders betrekken bij het leerproces van hun kind.

Terwijl ik bezig was, was de moeder van het weggestuurde jongetje gearriveerd. De directrice kwam naar mij toe, om mij te vragen of ik er maandag ook nog zou zijn, omdat deze jongen zijn excuses alsnog wilde maken. Ik gaf aan dat dat niet ging lukken, waarop zij aangaf dat zijn enige kans vandaag nog was. Gelukkig, 2 uur later was hij op school, om zijn excuses te maken naar mij en zijn leerkracht. Het volgende heb ik tegen hem gezegd:

‘Laat dit een wijze les voor je zijn. Doe alsjeblieft je best op school, laat zien dat je het wilt. Dit is de laatste kans die krijgt, grijp hem. Zorg dat je een toekomst hebt!’

Waarop hij antwoordde:

‘Ja mevrouw, zal ik doen mevrouw.’

Wat was dit een opluchting voor mij, dat hij was terug gekomen, veilig, ongedeerd.’

Vandaag gaf de directrice aan mijn opdrachtenmap te hebben bekeken. Ze vond het een onwijs leuk initiatief en heeft aangegeven hem te kopiëren voor de leerkrachten die het willen. Zeker de helft van de leerkrachten had interesse en wilde hem gaan gebruiken! Wat een topnieuws was dit! Dit maakte deze dagen wel weer goed!!

Na deze bijzondere ochtend was het weer tijd om bijles te geven in het buurthuis, wat waren deze leerlingen goed bezig en wat wilden ze veel leren. Ik was alleen en het lukte allemaal zo goed! (Even een schouderklopje voor mezelf !) Nadat hij een uur te laat kwam, zat ik om 6 uur in de middag eindelijk in de bus en was ik om 8 uur thuis. Wat een dag!

Zaterdag 11 november:

Vandaag ben ik, samen met 2 andere meiden, cadeautjes gaan kopen voor de kinderen in het kindertehuis waar we al eerder zijn geweest. Hier gaan we over 2 weken heen om ze te brengen.

In de avond zijn we met z’n 3en naar een 2e concert van Nick en Simon geweest! En dit werd wederom gefilmd voor de tv. We stonden helemaal vooraan bij het concert. Wat een feestje was dit! Na het concert kwam Simon naar ons toe om een praatje te maken. Het komt erop neer dat wij terug te zien zijn op tv wanneer hun programma op tv komt. Hij gaf aan dat deze serie op 11 januari begint en dan 8 weken duurt, elke week een aflevering. Wat gaaaaaf!! We zijn ook nog eventjes met ze op de foto geweest. En oja, we waren uitgenodigd om met hem en Nick mee te gaan naar een bar…. AAHHHHH!!!! Eenmaal daar waren we niet de enige, maar stond half Paramaribo daar, maar het gaat eventjes om het idee… haha.

Zondag 12 november:

Vandaag ging ik opeens gezellig samen met een huisgenootje en een vriend van haar, naar White Beach! Wat was dit lekker relaxt! Hier hebben we de hele dag lekker gegeten, gezwommen en in de zon gelegen! Lekker hoor!! Er waren veel locals aanwezig en we mochten genieten van de muziek die zij aan hadden staan en het drinken dat zij hadden meegenomen! Wat lief!! Daarnaast heb ik op een band achter een jetski gelegen, wat ging dit hard! En verder mochten we mee met een speedboot de Suriname rivier op! En ook ik mocht eventjes achter stuur! Wat was dit eng maar ontzettend gaaf! Terwijl ik honderd kleuren scheet, genoot ik voor de volle 100 % !! Wat een dag, wat een dag!!

Terwijl ik dit schrijf denk aan Wouter, die over 2 dagen al hier is!! Wat gaan wij genieten hier, ik kan niet wachten om alles aan hem te laten zien!!! Bijna bijna bijna !!

Nou ook aan dit koeienlange verhaal komt ook een eind!

Bedankt voor het lezen en een heel fijne avond in de kou in Nederland!!

XXXXX